Redactie
Uitzendbureaus in ons land ontslaan werknemers met een niet-Nederlandse nationaliteit vaker op staande voet dan mensen met een Nederlandse nationaliteit. Het gaat om duizenden uitzendkrachten per jaar.
In het geval van arbeidsmigranten is de kans groter dat zij niet weten wat hun rechten zijn. Hierdoor zijn zij kwetsbaar voor onterechte ontslagen, schrijft minister Eddy van Hijum (Sociale Zaken en Werkgelegenheid) in een brief aan de Tweede Kamer.
In Nederland zijn ruim een half miljoen uitzendkrachten (502.162) werkzaam die geen Nederlandse nationaliteit hebben. Het gaat daarbij onder anderen om mensen met een dubbel paspoort en arbeidsmigranten, blijkt uit cijfers van het UWV die zijn verstrekt na Kamervragen.
Vorig jaar werden 7.470 mensen op staande voet ontslagen in de uitzendsector. Daarvan hadden er 6.308 een niet-Nederlandse nationaliteit.
Minister Van Hijum laat weten in gesprek te zijn met het UWV, de Arbeidsinspectie en de Belastingdienst om te achterhalen wat de redenen zijn dat bedrijven hun medewerkers grootschalig op staande voet ontslagen. «Misbruik van ontslag op staande voet vind ik onacceptabel», schrijft hij.
‘Er moet sprake zijn van dringende reden’
Volgens arbeidsrechtadvocaat Pascal Besselink van juridisch dienstverlener DAS kunnen beginnende uitzendkrachten op staande voet ontslagen worden. «Maar dan moet er wel sprake zijn van een dringende reden. Afhankelijk van hoelang de uitzendkracht werkzaam is, kan de uitzender de uitzendovereenkomst ook regulier met een korte opzegtermijn opzeggen.»
Dat verandert naarmate een uitzendkracht langer in dienst is, zegt Besselink. «Tijdens de eerste 26 werkweken geldt voor het uitzendbureau geen zogenoemde kennisgevingstermijn. Na die periode, vanaf 27 tot en met 52 weken, geldt er een kennisgevingstermijn van tien kalenderdagen. Hoe langer de uitzendkracht in dienst is, hoe meer rechten diegene opbouwt.»
De arbeidsrechtadvocaat denkt dat veel uitzendkrachten die geen Nederlandse nationaliteit hebben niet weten wat hun rechten zijn bij ontslag op staande voet.
«Om dat aan te vechten moet je binnen twee maanden een procedure bij de kantonrechter starten. Maar dat moet je wel weten. Bovendien moet je de financiële middelen hebben om juridische bijstand in te schakelen en weten welke wegen je dan moet bewandelen.»
