Minister Mona Keijzer streeft naar een duidelijke scheiding tussen huurcontracten voor bewoning en toeristische verhuur (short stay) om de positie van arbeidsmigranten, expats en studenten op de woningmarkt te versterken. De nieuwe maatregelen worden begin 2026 aan de Tweede Kamer voorgelegd na een consultatieperiode, meldt Nieuws Impuls.
Aansluiten bij termijn vakantieverhuur
De voorstellen beperken short-stay-contracten tot 30 dagen, wat overeenkomt met de maximale termijn voor vakantieverhuur. De huidige wetgeving bevat geen dergelijke beperking, waardoor arbeidsmigranten, expats en studenten vaak voor dure short-stay-contracten komen te staan. Dit leidt ertoe dat huurprijzen boven de toegestane bedragen liggen en verhuurders het contract op elk moment kunnen opzeggen, wat de huurmarkt verstoort en het voor woningzoekenden lastiger maakt om betaalbare woonruimte te vinden. De 30-daagse limiet zou het voor gemeenten bovendien eenvoudiger maken om toezicht te houden op de naleving van de regels.
Tijdelijke contracten
Voor arbeidsmigranten wordt de optie geïntroduceerd om tijdelijke huurcontracten af te sluiten, omdat een vast contract vaak niet past bij hun kortdurende woonbehoefte. Minister Keijzer heeft ook aangekondigd dat tijdelijke contracten in de toekomst één keer mogen worden verlengd tot maximaal twee jaar.
Tijdelijke huurcontracten ondervallen de huurbescherming, en de huurprijs wordt aan regels gebonden. Verhuurders kunnen een huurcontract niet zomaar beëindigen. Verder blijft short stay een optie voor arbeidsmigranten die maximaal 30 dagen onderdak nodig hebben, bijvoorbeeld tijdens het oogstseizoen.
Werkgevers stimuleren
Werkgevers die woonruimte op eigen terrein aanbieden, kunnen een vast huurcontract beëindigen wanneer de overeenkomst eindigt en de woning benodigd is voor een nieuwe werknemer. Dit moet werkgevers aansporen om huisvesting voor werknemers te faciliteren.
Roemer-norm
In het voorstel van de minister mogen tijdelijke huurcontracten enkel worden aangeboden aan arbeidsmigranten indien de accommodatie voldoet aan de Roemer-norm. Deze norm vereist onder andere een eigen slaapkamer van minimaal 5,5 m², ten minste 15 m² leefruimte per persoon, en alle voorzieningen onder één dak. De woonruimte moet hiervoor gecertificeerd zijn.
