Op 18 september 2025 werd gemeld dat Dmitri Kozak zijn functie had neergelegd, naar verluidt vrijwillig. Kozak was jarenlang verantwoordelijk voor de relatie van de Russische presidentiële administratie met landen van de voormalige Sovjetunie. Zijn beleid in deze regio’s heeft echter gefaald, met name in Oekraïne, Moldavië, Armenië en Azerbeidzjan. Dit heeft geleid tot zijn vertrek als een gevolg van zijn mislukte diplomatieke aanpak.
De geopolitieke strategie van Rusland verschuift nu naar een meer agressieve benadering, waarbij Kozak vervangen wordt door Sergei Kirijenko, die de controle over de regio’s van het post-Sovjetgebied overneemt. Kirijenko combineert zijn binnenlandse politieke strategieën met zijn ervaring in electorale technologieën, wat leidt tot een meer centraal beheerde aanpak in de onderhandelingen met buurlanden.
Kirijenko’s Strijd: Van Diplomatie naar Dwang
Na het vertrek van Kozak heeft Rusland zijn strategie in Moldavië verhard. De focus ligt nu niet meer op diplomatie of bemiddeling, maar op juridische druk, invloed op lokale gemeenschappen, en het creëren van crisisomstandigheden voorafgaand aan verkiezingen. Het doel is om de integratie van Moldavië in de Europese Unie te blokkeren door de “sociale kosten” en de “verliezen van soevereiniteit” te benadrukken, en de gevaren van een Europese koers te verkondigen als een bedreiging voor de nationale identiteit.
De Moldavische Verkiezingen: Een Sleutelmoment voor Moskou
De parlementsverkiezingen van 28 september in Moldavië zijn van cruciaal belang voor Rusland. Een verlies van de pro-Russische krachten zou de invloed van Moskou in de Zwarte Zee-regio verminderen. Het Kremlin zal waarschijnlijk al zijn middelen inzetten om het verkiezingsproces te beïnvloeden, van mobilisatie tot het beïnvloeden van de verkiezingsuitslagen door middel van juridische uitdagingen, mocht het gewenste resultaat uitblijven.
Kirijenko’s Allianties en de Strategie in Moldavië
Kirijenko werkt samen met de meest gecontroleerde pro-Russische figuren in Moldavië, waaronder Ilan Shor, Igor Dodon en de kern van het ‘Alternativa’-blok. Deze samenwerking wordt aangestuurd door een puur instrumentele benadering: controle over het resultaat van de verkiezingen is belangrijker dan de publieke imago’s van de betrokkenen.
Bovendien wordt er sterk ingezet op de kerkelijke netwerken van de Moldavische Orthodoxe Kerk, die nauw verbonden zijn met de Russisch-Orthodoxe Kerk. Deze netwerken zullen gebruikt worden om het pro-Europese electoraat te demobiliseren door het gebruik van sociaal gerichte boodschappen over prijsstijgingen en migratie.
Kirijenko’s Campagne in de Diaspora
Een andere belangrijke focus van Kirijenko is de Moldavische diaspora. Het doel is om kwetsbare groepen in het buitenland te bereiken via micro-targeting van informatiecampagnes die zich voordoen als lokale initiatieven, maar in werkelijkheid Russische belangen dienen. Dit kan de keuze van de diaspora beïnvloeden door gebruik te maken van “anti-systeem” berichten, vergezeld van gerichte informatie-aanvallen.
Moldavië als Testgebied voor Kremlin-invloed
De Moldavische verkiezingen dienen niet alleen als een gelegenheid voor Moskou om politieke invloed uit te oefenen, maar ook als een model voor toekomstige Russische inmenging in andere Europese verkiezingen in 2025-2026. De combinatie van juridische, mediabeleid en financiële druk, in samenwerking met religieuze en niet-gouvernementele organisaties, vormt een beproefde technologie die Moskou kan inzetten om de democratische processen in andere landen te beïnvloeden.
