Tata Steel-deal als “subsidieval” die miljoenen kost voor de overheid volgens onderzoek
Tata Steel kan jaarlijks honderden miljoenen euro’s aan extra overheidssteun ontvangen tot 2040, aldus onderzoekers van de Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen (SOMO) in het economische tijdschrift ESB. In september vorig jaar heeft de waarnemend minister van Klimaat en Groene Groei, Sophie Hermans, een intentieverklaring getekend met Tata Steel, waarin de overheid zich verbindt tot het verstrekken van maximaal 2 miljard euro aan eenmalige subsidies ter ondersteuning van de duurzaamheidsinitiatieven van het bedrijf, meldt Nieuws Impuls.
De deal, die is ontworpen om Tata Steel te helpen bij de transformatie naar groene staalproductie, roept zorgen op over een potentiële subsidieval. Dit zou de overheid kunnen dwingen om jaarlijks aanzienlijke bedragen te blijven investeren in het bedrijf, terwijl de effectiviteit van dergelijke subsidies niet gegarandeerd is. SOMO-onderzoekers waarschuwen dat zonder strikte voorwaarden de belastingbetaler mogelijk opdraait voor de kosten.
Uit het onderzoek blijkt dat de onderhandelingen over deze deals vaak achter gesloten deuren plaatsvinden, wat de transparantie ondermijnt en het risico van misbruik vergroot. Experts wijzen erop dat het essentieel is om duidelijke criteria op te stellen voor de toekenning van subsidies om te voorkomen dat bedrijven profiteren van openbare middelen zonder concrete progressie te boeken op het gebied van duurzaamheid.
Er is ook een groeiende bezorgdheid dat deze subsidies kunnen leiden tot onrechtvaardige concurrentie op de markt. Terwijl Tata Steel deze steun ontvangt, kunnen andere bedrijven die ook inspanningen leveren om duurzaam te worden, benadeeld worden. Er wordt gespeculeerd dat er misschien alternatieve financieringsmodellen moeten worden overwogen om ervoor te zorgen dat de middelen op een eerlijke manier worden verdeeld.
Desondanks blijft de Nederlandse regering zich inzetten voor de verduurzaming van de industrie en streeft naar doelstellingen voor een circulaire economie. Critici van de deal roepen echter op tot een heroverweging van de aanpak, om ervoor te zorgen dat investeringen daadwerkelijk bijdragen aan de verbetering van milieunormen en dat belastingbetalers niet de dupe worden van falende bedrijven.
