Katy Perry heeft vorige week haar nieuwe album 143 uitgebracht. “Ik wilde een gedurfd, uitbundig, feestelijk dance-popalbum maken”, zei de 39-jarige zangeres over de plaat. Sinds de release stromen de recensies binnen en die zijn niet mals.
de Volkskrant – 1 ster
“Dat het nieuwe album van Katy Perry zo dramatisch zou worden zal zelfs de grootste popcynicus verbazen. De productie is overdadig, de sound is hopeloos gedateerd en de liedjes klinken onaf. Wat op zichzelf al een wonder is, omdat de meeste nummers geschreven zijn door meer dan een half dozijn componisten.”
“De credits van Gorgeous melden wel tien namen, maar tot een behoorlijk refrein komen ze niet. Ieder nummer op 143 ademt onmacht en als ze het even helemaal niet meer weten, sauzen ze de boel met lelijke arrangementen. Het enige aardige dat er over deze mislukking te zeggen valt is dat het lijden met 33 minuten speeltijd van korte duur is.”
Variety – geeft geen sterren
“In feite verwijdert 143 de overblijfselen van de parmantige persoonlijkheid die Perry begin 2010 naar een superster katapulteerde. Het album is vlak en beweegt voort op een waterval van tekstuele clichés en muzikale ideeën die zelden de top bereiken. In veel van de elf nummers klinkt Perry ontevreden en afstandelijk.”
The Guardian – 2 sterren
“Commercieel rampzalige singles, online ophef, bestempeld worden als de grootste bedreiging voor de zandduinen van S’Espalmador – en dat allemaal in een maand tijd. Als je Katy Perry was, zou je er misschien aan denken om je comeback op te geven, je aankomende album te annuleren en gewoon naar huis te gaan om stilletjes te genieten van de vruchten van de meer dan 100 miljoen verkochte platen.”
“De promotiecampagne rondom het album is zo ver van koers geraakt dat het bijna verrassend is te melden dat 143 eigenlijk niet zo slecht is. Het is ook niet geweldig, maar het blijft zeker een eind verwijderd van een totale ramp.”
Pitchfork – 4,5/10 sterren
“De liedjes zijn voornamelijk standaard pop-trap en EDM die in de afgelopen vijftien jaar had kunnen uitkomen. Perry noemde het een ‘dance-popalbum’ en zei dat ze een plaat als dit eindelijk van haar bucketlist kan afstrepen. Alsof dit niet klinkt als wat ze al die jaren al heeft gemaakt. Het is niet genoeg in een tijd dat dance-pop weer in de mode is. Zeker gezien het materiaal frivool, herhalend en compleet zonder plezier is.”
