Clem Burke was niet alleen een drummer, hij was “de hartslag” van Blondie. Het zijn de woorden van zangeres Debbie Harry en gitarist Chris Stein in een eerbetoon op sociale media aan hun overleden bandlid.
Burke overleed op 70-jarige leeftijd aan kanker, zo heeft de band bekendgemaakt. Hij voegde zich in 1975, ongeveer een jaar na de oprichting, bij Blondie en zou meespelen op alle elf studio-albums die de groep zou opnemen. Grote hits waren onder meer Heart of Glass, The Tide is High, Denis, Call Me, Atomic en Maria.
Golden Earring-drummer Cesar Zuiderwijk heeft hem nooit ontmoet, maar zegt in een reactie Burke enorm te respecteren. “Hij had bij elk nummer wel een eigen inbreng, een frivoliteitje zeg maar. Net zoals Blondie was, een beetje eigenwijs.”
“De meeste drummers slaan heel strak rechtdoor”, legt Zuiderwijk uit over de stijl van Burke. “Hij week nog wel eens af van wat je kan verwachten. Dat was denk ik spontaan, ja. Zo klonk het, hij deed nooit twee keer hetzelfde. Hij speelde naar mijn hart, zo ben ik zelf ook.”
Ritme in rauwe punk
Met Blondie was Burke goed voor tientallen miljoenen verkochte albums. In 1982 ging de band uit elkaar en in de vijftien jaar die volgde speelde Burke met artiesten als David Bowie, Bob Dylan, Iggy Pop, Pete Townshend en de Ramones. Eind jaren 90 kwam Blondie weer bij elkaar. Het laatste album (Pollinator) dateert van 2017.
Tijdschrift Rolling Stone zette Burke een aantal jaar geleden in de top-100 van beste drummers. Op plek 61 werd hij geroemd als iemand die onverwacht ritme bracht in de rauwe punk en New Wave die in de jaren 70 in New York te horen was.
“Clem verscheen, en hij was een echte ster”, zei Debbie Harry eens over hem. “Als hij speelde, kon je horen dat zijn leven ervan afhing.”
Charisma
Burke, zoon van een professionele drummer, speelde in zijn schoolorkest en in coverbands voordat hij van New Jersey naar New York verhuisde en zich aansloot bij Blondie. Over die tijd zei hij een paar jaar geleden dat hij vastbesloten was een leven in de arbeidersklasse te ontlopen.
Burke: “Mijn doel was het vinden van een eigen David Bowie, mijn Jim Morrison of mijn Mick Jagger om een band te leiden. Ik wilde werken met mensen die dat soort charisma en creativiteit hadden.”
Zijn grote voorbeeld als drummer was Keith Moon, van The Who. Ook Ringo Starr van The Beatles zag hij als een bron van inspiratie. “Zij waren beiden rockster-drummers, ze waren geen drummers op de achtergrond. Ik was niet jaloers op Debbie, behalve dat ik ook beroemd wilde zijn”, ze hij in 2017 tegen punksite Please Kill Me.
Hij was een echte ster, benadrukt Golden Earring-drummer Zuiderwijk, maar niet iemand die heel erg op de voorgrond trad. “Wij slagwerkers hebben onderling veel contact op bijvoorbeeld beurzen of op drumdagen, maar je zag hem nooit. Hij was een New Yorker, hij zal zijn eigen wereldje hebben gehad.”
Het in Cleveland gevestigde Rock & Roll Hall of Fame-museum roemt Clem Burke als een “veelzijdige drummer die zich wist te onderscheiden en precies speelde wat elk nummer vereiste. En, als het nodig was, losging met vlammende punkrockenergie.”
