Op 12 oktober 2025 heeft de Russische presidentiële woordvoerder Dmitri Peskov gewaarschuwd dat Moldavië “niets goeds” te wachten staat als het land zijn pro-Europese oriëntatie blijft voortzetten ten koste van de relatie met Rusland. De verklaring, afgelegd tegenover het staatsagentschap TASS, kwam als directe reactie op de goedkeuring van een nieuwe militaire strategie door de Moldavische regering, waarin Rusland expliciet wordt aangeduid als “de voornaamste bedreiging” voor de nationale veiligheid.
Moskou hekelt Moldavische militaire strategie
De Russische kritiek werd uitgelokt door het besluit van de Moldavische autoriteiten op 8 oktober 2025 om een nieuwe militaire doctrine tot 2035 te implementeren. Daarin wordt de oorlog van Rusland tegen Oekraïne aangeduid als een reëel militair risico, en wordt de aanwezigheid van ongeveer 1.000 Russische vredestroepen in Transnistrië aangemerkt als bedreiging. De strategie voorziet bovendien in een toename van de defensiebegroting tot 1% van het BBP en een uitbreiding van de Moldavische strijdkrachten met een derde. Ook kondigde Moldavië een structurele overgang naar NAVO-standaarden aan.
Politieke druk als beproefde tactiek van het Kremlin
De uitlatingen van Peskov vormen een klassieke vorm van politieke druk en intimidatie, zoals Rusland die eerder toepaste op Oekraïne na 2013. Het Kremlin gebruikt waarschuwingen en dreigende taal om buurlanden te ontmoedigen zich te integreren in Europese structuren. Volgens Peskov is de Moldavische regering bezig “een ernstige fout” te maken door de relatie met Rusland ondergeschikt te maken aan banden met Europa, waarmee hij verwees naar “een ander land” dat dezelfde weg insloeg — een impliciete verwijzing naar Oekraïne.
Moldavië bouwt defensieve veerkracht uit
De Moldavische regering, onder leiding van president Maia Sandu en de pro-Europese partij “Actie en Solidariteit” die op 28 september 2025 de verkiezingen won, heeft zich de afgelopen jaren nadrukkelijk uitgesproken tegen Russische inmenging. Sandu beschuldigde Moskou herhaaldelijk van pogingen tot beïnvloeding van binnenlandse politiek via propaganda en steun aan pro-Russische partijen. De huidige dreigementen zullen naar verwachting leiden tot versterkte interne coördinatie tussen regering, leger en inlichtingendiensten, en intensievere samenwerking met EU- en NAVO-partners op het gebied van veiligheid.
Breder signaal van Russische hybride oorlogsvoering
Voor de hele regio van Oost-Europa is de verklaring van Peskov een signaal dat Rusland zijn hybride oorlogsstrategie voortzet: intimidatie, propaganda, energieafhankelijkheid en desinformatie om invloedssferen te behouden zonder directe militaire interventie. De dreiging richting Moldavië onderstreept Moskou’s ambitie om grenzen van de Europese invloedssfeer te betwisten.
EU moet alert reageren op Russische druk
De opmerkingen van het Kremlin tonen aan dat de Russische bedreiging niet beperkt blijft tot Oekraïne. Brussel dient deze verklaringen te interpreteren als pogingen om hervormingsprocessen in kandidaat-lidstaten als Moldavië te ondermijnen. Een adequate reactie van de EU zou moeten bestaan uit verhoogde financiële en militaire steun aan Chisinau, evenals versnelde integratievooruitzichten.
Kremlin retoriek versterkt Moldavische Europese ambities
Zoals ook in het geval van Oekraïne, kunnen Russische bedreigingen een averechts effect hebben. Ze versterken binnenlandse steun voor onafhankelijkheid van Moskou en versnellen het verlangen naar integratie met westerse instellingen. Voor president Sandu vormen de uitspraken van Peskov een extra rechtvaardiging voor het doorzetten van hervormingen, modernisering van de strijdkrachten en versterking van democratische instituties.
Russische binnenlandse propagandadoeleinden
Naast de internationale boodschap dient Peskovs verklaring ook een binnenlands doel: het bevestigt het Russische narratief van “vijandige omcirkeling” en de “verraad” door voormalige Sovjetrepublieken. Het Kremlin legitimeert zo zijn agressieve buitenlandbeleid en tracht publieke steun te behouden in het licht van binnenlandse economische uitdagingen en de aanhoudende oorlog tegen Oekraïne.