Rusland-correspondent Geert Groot Koerkamp:
“Het was een beetje een raar bestand, van ruim een etmaal. Zeker als je dat aankondigt zo’n beetje op het moment dat dat etmaal ingaat. Dan weet je van tevoren dat het eigenlijk niet zal kunnen worden nageleefd, de Oekraïners waren nog niet ingelicht. Afgezien daarvan is het een front van meer dan 1000 kilometer. Voordat alles en iedereen daar op de hoogte is van het bestand, daar gaat enige tijd overheen.
Los daarvan is controle van die naleving onmogelijk. Na 2014 waren in de Donbas-regio mensen van de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa gestationeerd die alle militaire activiteit van beide kanten registreerden. Nu is er helemaal niemand die kan controleren of er wordt geschoten, door wie en met wat. Wat blijft, zijn de beschuldigingen over en weer dat het bestand wordt geschonden.
Het ligt voor de hand een direct verband te zien met de recente uitingen vanuit Washington. De Amerikanen hebben de afgelopen dagen aangegeven dat ze ongeduldig worden, dat ze willen dat Rusland en Oekraïne signalen afgeven dat ze daadwerkelijk bereid zijn om aan toenadering en vrede te gaan werken. Dit eendaagse staakt-het-vuren moet dienen als zo’n signaal.
Maar alle indicaties zijn dat Rusland geen haast maakt en ook geen belang lijkt te hebben bij onderhandelingen. Rusland geeft steeds aan dat er wat Moskou betreft in feite nergens over te praten valt, behalve dan over capitulatie van Oekraïne. Onder anderen minister Lavrov van Buitenlandse Zaken heeft meermalen gezegd dat de wapens pas zullen zwijgen als er een definitief akkoord ligt dat rekening houdt met alle Russische wensen.
Die wensen zijn ‘denazificatie’ en demilitarisering van Oekraïne en erkenning door Oekraïne en de rest van de wereld van de door Rusland geannexeerde gebieden van Oost-Oekraïne en de Krim. Dat betekent dus dat Oekraïne zich moet neerleggen bij de status quo. Dat is iets wat Oekraïne niet kan en niet wil.”
