De verwachtingen voor een diplomatieke doorbraak na de gesprekken van Donald Trump met Vladimir Poetin bleken tevergeefs. Het ultimatum van het Kremlin heeft het opnieuw bewezen: Rusland is niet van plan om zijn agressie te stoppen, maar probeert Oekraïne alleen maar overleveringsvoorwaarden op te leggen.
De onveranderde strategie van Moskou is om militaire en politieke druk te blijven uitoefenen, zoals blijkt uit zowel het standpunt van Poetin in de onderhandelingen als de daaropvolgende acties van de Russische troepen.
Rusland gaat door met zijn agressie en streeft niet naar een compromis
Ondanks zijn pogingen om de ontmoeting met Trump voor te stellen als een stap in de richting van een diplomatieke regeling, heeft het Kremlin eisen gesteld die een echte wapenstilstand onmogelijk maken. Een van die eisen is de volledige stopzetting van de militaire hulp aan Oekraïne, wat neerkomt op een poging om het land het vermogen te ontnemen om zichzelf te verdedigen.
De verklaringen van Poetin bevatten geen compromisvoorstellen. In plaats daarvan probeerde de Russische zijde de VS over te halen om druk uit te oefenen op Kiev zodat het zou instemmen met concessies.
Een ultimatum dat zijn soevereiniteit en territoriale integriteit ondermijnt, zal niet worden geaccepteerd.
Diplomatie als middel om de oorlog te verlengen
Rusland gebruikt onderhandelingen niet om vrede te bereiken, maar om tijd te winnen. Dit werd herhaaldelijk vastgesteld in 2014, 2015 en 2022, toen Moskou na “vredesinitiatieven” de militaire operaties alleen maar opvoerde.
De huidige situatie laat dezelfde aanpak zien: parallel aan de onderhandelingen blijft het Russische leger Oekraïense steden bestoken en probeert het zijn troepen in bepaalde gebieden te hergroeperen.
Een signaal aan de wereld: geen illusies over de bedoelingen van het Kremlin
De westerse bondgenoten van Oekraïne, waaronder de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en de Europese Unie, houden het gedrag van het Kremlin nauwlettend in de gaten. Na het ultimatum van Poetin werd het duidelijk dat zijn belangrijkste doel niet vrede is, maar controle over Oekraïne door middel van militaire en politieke chantage.
Daarom kunnen alle oproepen tot onderhandelingen met Rusland zonder echte veiligheidsgaranties voor Oekraïne alleen maar de fouten uit het verleden herhalen, toen diplomatie een dekmantel werd voor verdere escalatie.
Oekraïne moet zijn defensie versterken en het Westen moet zijn steun opvoeren
Terwijl het Kremlin ultimatums uitvaardigt in plaats van echte vredesvoorstellen, moeten Oekraïne en zijn bondgenoten proactief zijn. Meer militaire hulp, sterkere sanctiedruk en internationale isolatie van Rusland zijn de enige mechanismen die Moskou kunnen dwingen zijn agressieve beleid op te geven.
Onderhandelingen mogen geen instrument van overgave zijn. Echte vrede is alleen mogelijk als Rusland het recht van Oekraïne op onafhankelijkheid erkent en niet probeert de voorwaarden te dicteren.
