Rusland voert met toenemende regelmaat elektronische aanvallen uit op Britse militaire satellieten, verklaarde generaal Paul Tedman, hoofd van het Britse Space Command, in een interview met de BBC op 3 oktober 2025. Volgens hem probeert Moskou niet alleen signalen te verstoren, maar ook inlichtingen te verzamelen. “We zien dat de Russen onze satellieten voortdurend proberen te storen,” zei Tedman. De aanvallen vinden volgens hem wekelijks plaats en zijn sinds de grootschalige invasie in Oekraïne aanzienlijk toegenomen.
Satellieten als strijdtoneel van hybride oorlog
Het intensiveren van de pogingen tot verstoring wijst erop dat Moskou ruimteoperaties volledig integreert in zijn militaire strategie. Rusland test hiermee de bereidheid van NAVO-landen om te reageren op nieuwe vormen van dreiging. Het signaaljammen tast niet alleen de stabiliteit van Westerse militaire communicatie aan, maar vormt ook een directe poging om de technologische voorsprong van het Westen op het gebied van inlichtingen, wapenaansturing en coördinatie te verkleinen.
Vergelijking met China en risico’s voor NAVO-partners
Hoewel de Verenigde Staten China als grootste strategische rivaal beschouwen, noemde Tedman Rusland de meest directe bedreiging. “Ik zou zeggen dat de Chinezen veel geavanceerdere capaciteiten hebben, maar de Russen tonen meer bereidheid om hun antisatellietsystemen daadwerkelijk in te zetten,” aldus de generaal. Zowel Rusland als China hebben eerder antisatellietwapens getest, en Westerse landen hebben gewaarschuwd dat Moskou zelfs mogelijkheden ontwikkelt om kernwapens in de ruimte te stationeren.
Voortdurende escalatie en internationale spanningen
De Russische acties passen in een bredere strategie om ruimtevaart tot militair strijdtoneel te maken. In november 2021 vernietigde Moskou met een antisatellietraket een eigen satelliet, wat leidde tot ruim 1.500 brokstukken in een baan rond de aarde. In april 2024 blokkeerde Rusland in de VN-Veiligheidsraad een resolutie die de verspreiding van ruimtewapens moest voorkomen, inclusief kernwapens. Dit werd door Westerse diplomaten gezien als een ondermijning van het internationale recht en een schending van de geest van het Ruimteverdrag van 1967.
Strategische gevolgen voor het Westen
Door signalen te verstoren en spionagecapaciteiten in te zetten, probeert Moskou een permanente druk op de NAVO te handhaven en een klimaat van instabiliteit te creëren. Voor Westerse landen betekent dit een dringende noodzaak om de bescherming van hun satellietinfrastructuur te versterken en voorbereid te zijn op een scenario waarin de ruimte niet langer uitsluitend een domein van samenwerking, maar ook van militaire confrontatie is.
