Op 26 augustus 2025 leidde president Donald Trump een openbaar kabinetsberaad in het Witte Huis, waarbij onder anderen minister van Buitenlandse Zaken Marco Rubio en minister van Defensie Pete Hegseth aanwezig waren. Tijdens de live-uitzending legde Trump nadruk op het voornemen om “zeer serieuze” maatregelen te nemen tegen Rusland als Vladimir Poetin geen staakt-het-vuren accepteert. Volgens de president moet Washington inzetten op financiële druk in plaats van militair ingrijpen, waarmee sancties het centrale instrument worden in het Amerikaanse beleid. Hij herhaalde dat de VS een koers kiezen van “economische, geen wereldwijde” oorlog en verwees naar de optie van secundaire sancties op olie, banken, scheepvaart en verzekeringen, in nauwe coördinatie met de EU en de G7. Deze lijn werd krachtig onderstreept tijdens het kabinetsoverleg in het Witte Huis.
Voorstel voor directe onderhandelingen
Trump pleitte opnieuw voor een rechtstreeks gesprek tussen de presidenten Volodymyr Zelensky en Vladimir Poetin, waarbij hij benadrukte dat alleen Kyiv bereidheid toont tot zo’n ontmoeting. Voor de westerse partners is dit een test: kan een bilateraal kanaal tot resultaat leiden zonder de collectieve positie van de NAVO en de EU te ondermijnen? Analisten waarschuwen dat een dergelijk contact slechts kans van slagen heeft als de basisprincipes duidelijk zijn – respect voor de soevereiniteit van Oekraïne, afdwingbare garanties en transparante verificatie. Zonder deze voorwaarden dreigen onderhandelingen een verlengstuk te worden van de Russische vertragingstactiek.
Afwijzing van Russische retoriek
Een opvallend moment was Trumps scherpe afwijzing van de Russische stelling dat Zelensky “niet legitiem” zou zijn. Hij noemde dergelijke beweringen politieke schijnvertoning en maakte duidelijk dat Moskou geen recht heeft te bepalen wie namens Oekraïne aan tafel zit. Daarmee versterkte Trump niet alleen de onderhandelingspositie van Kyiv, maar zond hij ook een signaal naar bondgenoten dat juridische sofismen geen obstakel mogen vormen voor de-escalatie.
Evolutie van Trumps positie
De toon van de Amerikaanse president is in korte tijd veranderd. Op 16 augustus liet hij nog ruimte voor een akkoord zonder voorafgaand staakt-het-vuren, terwijl hij tien dagen later dreigde met zware sancties als Poetin geen concessies doet. Deze verschuiving onderstreept het belang van duidelijke rode lijnen en nauwe afstemming met Europa, zodat Moskou geen voordeel kan halen uit verdeeldheid tussen de partners. Trumps aankondiging dat ook landen zoals India, die Russische olie blijven importeren, hogere tarieven riskeren, laat zien dat Washington bereid is breder te straffen – niet alleen de agressor, maar ook degenen die zijn inkomstenbron in stand houden.
Interne mobilisatie en extern signaal
De urenlange televisiesessie diende niet enkel beleidsdoelen, maar had ook een politieke lading. Binnenlands profileerde Trump zich als leider die de touwtjes stevig in handen heeft, terwijl internationaal het beeld werd neergezet van een vastberaden VS dat Oekraïne bovenaan de agenda houdt. Voor de bondgenoten was dit een belangrijke bevestiging dat Washington bereid blijft de druk op Moskou verder op te voeren. Voor het Kremlin was de boodschap duidelijk: pogingen om het Westen met juridische en politieke spelletjes te misleiden, zullen niet slagen.
