Rafael Nadal zet na de Davis Cup een punt achter zijn imposante tenniscarrière. De 38-jarige Spanjaard won tal van prijzen, waaronder 22 Grand Slam-titels.
“Hallo iedereen, ik laat jullie weten dat ik ga stoppen met professioneel tennis”, begint Nadal in een videobericht op X. De tennislegende zegt dat zijn aanhoudende blessureleed van de laatste jaren hem tot dit besluit heeft gebracht.
“De realiteit is dat het de laatste jaren moeilijk voor mij is geweest, met name de laatste twee jaar. Ik denk niet dat ik de laatste tijd zonder beperkingen hebben kunnen spelen. Dit is natuurlijk een lastig besluit en het heeft even geduurd tot ik tot deze beslissing ben gekomen.”
“Maar alles in het leven heeft een begin en einde”, vervolgt Nadal. “En ik denk dat dit het juiste moment is om een punt achter mijn carrière te zetten. Een carrière die langer en succesvoller is dan ik ooit had kunnen voorstellen.”
“Ik ben erg blij dat de finaleronde van de Davis Cup mijn laatste toernooi zal zijn, een toernooi waarbij ik mijn land mag vertegenwoordigen. Dan is de cirkel wel rond, want één van mijn eerste hoogtepunten als proftennisser was de gewonnen Davis Cup-finale van 2004 in Sevilla.”
Nadal bedankt rivalen, familie en fans
Nadal bedankt zijn grootste rivalen, waarbij beelden van Roger Federer en Novak Djokovic te zien zijn. Ook zet hij zijn begeleidingsteam en familie in het zonnetje. “Mijn moeder heeft alle opofferingen gedaan, waardoor het mij aan niets ontbrak. Mijn vrouw Mery was mijn perfecte reisgenoot gedurende mijn carrière.”
“Om mijn zoon elke dag op te groeien gaf mij ook enorm veel kracht”, vervolgt Nadal, die ook zijn zus, oom en vader bedankt. Oom Toni Nadal was jarenlang de coach van de tennisicoon.
“Mijn oom Toni is de reden dat ik met tennis begon. Dankzij hem heb ik veel moeilijke momenten in mijn loopbaan overwonnen. En mijn vader was een bron van inspiratie, op elke mogelijke manier. Een ware voorbeeld voor mij.”
Tot slot staat Nadal stil bij alle steun die hij van de tennisfans heeft gevoeld. “Een droom is uitgekomen met alles wat ik heb meegemaakt. Ik neem afscheid in de gemoedsrust dat ik alles heb gegeven. Ik kan nu alleen nog maar zeggen: duizendmaal dank. Tot ziens.”
