De musical Malle Babbe gaat over het leven van Rob de Nijs. Acteur René van Kooten heeft als hoofdrolspeler grote schoenen te vullen. We zetten de recensies op een rij.
Trouw – 4 sterren
“In de musical Malle Babbe blikken we terug op het leven van zanger Rob de Nijs. Scriptschrijver Dick van den Heuvel bedacht een speelse vorm. De Nijs is circusliefhebber en dus dwalen we rond in het ‘Circus Rob de Nijs’, waarin een cynische spreekstalmeester ons door het leven van de zanger loodst.”
“René van Kooten heeft niet dezelfde stem als Rob de Nijs, maar hij zingt met een prachtig warm timbre. Hij gaat voluit en fel in Banger hart en Malle Babbe en is klein en integer op kwetsbare momenten, zoals het aangrijpende slot waarin hij Niet voor ’t laatst zingt, in een rolstoel, met subtiele tremor in zijn handen. De musical Malle Babbe is een kleurrijke ode aan een van de grootste Nederlandse zangers.”
de Volkskrant – 3 sterren
“Malle Babbe is geen doorsnee biografische musical geworden. Rob de Nijs staat voor zestig jaar Nederlandse popgeschiedenis, maar verwacht hier geen keurig chronologische weergave van die imposante carrière. In het script van de ervaren Dick van den Heuvel begint het nog overzichtelijk, met het moment dat De Nijs doorbrak als jeugdidool met zijn hit Ritme van de regen uit 1963.”
“Maar na verloop van tijd loopt alles en iedereen door elkaar heen. Hierdoor wordt bijvoorbeeld niet goed duidelijk gemaakt wat de samenwerking met liedschrijvers Boudewijn de Groot en Lennaert Nijgh, begin jaren zeventig, heeft betekend voor de artistieke ontwikkeling van De Nijs. Hetzelfde geldt voor Robs aandeel in het cabaret van Sieto Hoving: het wordt pas na de pauze aangestipt, maar niet helder uitgelegd. Deze structuur maakt het geheel een beetje rommelig. Daarbij zijn de vele grapjes die drijven op anachronismen lang niet altijd raak.”
De Telegraaf – 3 sterren
“Het circus wordt letterlijk genomen; zeker in eerste helft van de voorstelling komen te pas en te onpas clowns en acrobaten langs die scènes en liedjes inleiden of ondersteunen. Een begrijpelijke keuze – Rob de Nijs toerde in de jaren zestig met Circus Boltini. Maar deze insteek van het stuk voelt ook geforceerd en haalt het tempo uit het verder boeiende leven van de zanger.”
“Een van de mooiste scènes is de confrontatie tussen tekstschrijvers Lennaert Nijgh (een ontroerend schmierende Jasper van Hofwegen) en Belinda Meuldijk (de energieke Sanne Franssen) die bediscussiëren waar een goed lied aan moet voldoen. Moet kunst een hoger doel dienen, of moet een tekst gewoon een kijkje ‘achter de voordeur’ van de artiest bieden om het publiek mee te slepen?”
AD – 4 sterren
“Van Kooten overtuigt net zozeer in zijn interpretatie van de gevierde zanger, die aan het eind van zijn leven door het sloopwerk van parkinson in een rolstoel belandt. Juist in die kwetsbare scènes, waarin hij op een geloofwaardige manier een tremor in de handen acteert, ontroert de hoofdrolspeler het meest. Op vocaal vlak heeft hij zich goed ingeleefd in De Nijs. De zang klopt, net als de begeleiding, en dat is cruciaal in een musical over een zanger.”
“Met het decor is niet groots uitgepakt, maar juist de kleine setting met een ronde tribune en een draaicirkel is doeltreffend. De wijze waarop golven in zee worden uitgebeeld en A4’tjes met tekst worden omgevormd in vlinders getuigen van vindingrijkheid. Ook een sterke zet van de makers: de begeleidingsband is de hele voorstelling in beeld, maar treedt desondanks nooit op de voorgrond.”