Voor het gebruik van je smartphone in landen buiten de Europese Unie rekenen providers al jaren torenhoge tarieven. Prijzen tot 5 euro per belminuut of 10 euro per MB dataverkeer zijn geen uitzondering. Maar dat is aan het veranderen.
Een oude truc om die hoge zogenoemde roamingtarieven in het buitenland te omzeilen, is de aanschaf van een lokale simkaart. “Maar dat is niet erg gebruiksvriendelijk, waardoor maar weinig mensen dat doen”, vertelt Ben Woldring van vergelijkingssite Bellen.com.
Maar dankzij de komst van de zogenoemde e-sim is dat aan het veranderen. Een e-sim is een chip in een smartphone die op afstand geprogrammeerd kan worden en werkt als een normale simkaart. Veel moderne smartphones hebben e-simondersteuning.
Als je een telefoon met e-simondersteuning hebt, is het volgens Woldring in het buitenland veel eenvoudiger geworden om een lokale simkaart te gebruiken. Vaak kun je dat regelen door de app van een provider te downloaden. Via de app wordt de e-sim in je telefoon geprogrammeerd. Daarna kun je met een lokaal telefoonnummer tegen lokale tarieven bellen, sms’en en internetten.
De e-sim verlaagt volgens Woldring de drempel om buiten Europa met een lokale mobiele aansluiting de hoge roamingtarieven van je eigen provider te omzeilen. Doordat het een stuk gebruiksvriendelijker is, wordt het ook vaker gebruikt.
Telecomproviders zien roaminginkomsten teruglopen
Door deze oplossing zien providers wereldwijd mogelijk hun roaminginkomsten teruglopen, denkt Woldring. Het valt hem op dat providers hun roamingtarieven de laatste tijd verlagen en vermoedt dat dat komt door de toegenomen concurrentie.
Voorheen was een prijs van 10 euro per MB dataverkeer geen uitzondering. Een foto versturen via WhatsApp kostte je daardoor al snel 30 euro. Nu kun je via je Nederlandse abonnement in sommige landen voor 25 euro en databundel van 10 gigabyte kopen. Je betaalt dan omgerekend 0,002 cent per MB. Diezelfde foto via WhatsApp kost dan minder dan een cent om te versturen.
“De inkooptarieven voor roamingverkeer dalen in sommige landen”, bevestigt een woordvoerder van Odido aan NU.nl. Dat zijn de kosten die het telecombedrijf moet betalen aan een buitenlandse provider als jij jouw telefoon op dat netwerk gebruikt.
Voorheen rekende Odido één tarief voor alle landen in een zone. Er waren drie zones. Hoe verder weg, hoe duurder. Maar er zijn volgens de provider grote verschillen ontstaan in de inkoopkosten.
Daarom knipt Odido de zones sinds augustus op in 122 aparte landen. “Daarmee hebben we de tarieven voor onze klanten fors kunnen reduceren, zodat ze beter in verhouding staan tot de prijzen thuis.”
Internet buiten Europa wordt in verschillende landen beter betaalbaar
KPN biedt voor verschillende populaire bestemmingen buiten Europa speciale databundels, meldt een woordvoerder van het bedrijf. In plaats van een tarief per MB, betaal je dan bijvoorbeeld afgerond 25 euro voor een internetbundel van 10 gigabyte.
Die databundels biedt KPN niet in alle landen buiten Europa aan. “De inkooptarieven verschillen per land. Of het lukt om kortingsafspraken te maken, hangt mede af van de hoeveelheid verkeer die we afleveren op de betreffende netwerken”, legt de KPN-woordvoerder uit.
Vodafone probeert het overzichtelijk te houden
In tegenstelling tot Odido houdt Vodafone nog wel vast aan het werken met zones. “In het verleden is er vaak sprake geweest van ingewikkelde constructies waarbij er verschillende tarieven werden gehanteerd per netwerk”, legt de woordvoerder van Vodafone uit.
“In de zones zitten zowel goedkopere als duurdere netwerken”, vervolgt de Vodafone-woordvoerder. “Om het simpel te houden voor klanten geldt er voor deze hele zone één tarief en zijn drie bundels beschikbaar.”
Hoge roamingtarieven zijn een wereldwijd probleem
Niet alleen Nederlanders klagen over de hoge buitenlandtarieven. Dat is een probleem dat wereldwijd speelt. Daar kunnen KPN, Vodafone en Odido niet helemaal voor verantwoordelijk gehouden worden, vindt Woldring. Providers maken volgens hem wederzijdse afspraken met elkaar, zodat klanten van beide providers op elkaars netwerk kunnen.
Maar er zijn verschillende landen waar Nederlanders vaker gebruikmaken van het buitenlandse netwerk dan andersom. In zo’n situatie staat de buitenlandse provider volgens Woldring sterker in de prijsonderhandeling. Daardoor kan die aanbieder hogere inkooptarieven vragen aan de Nederlandse provider.
